۱۴۰۰ سال از زمانی می‌گذرد که امپراتوری شکوهمند پارس تسلیم شمشیر خونریز و برهنه اعراب شد؛ مرزداران پارسی با دیدن جنگجویان پابرهنه عرب -که به هوای شهادت و رفتن به آغوش جنتّیان- بدون لباس رزم و زره‌پوش در حال هجوم به خاکشان بودند -به گمان اینکه آنها روئین‌تن هستند- پا به فرار گذاشتند.
همه ما به طور غریزی می‌دانیم که خدایی هست؛ ندایی درونی به ما می‌گوید که خدایی ما را آفریده است. هرچند اغلب ما این ندا را ناشنیده گرفته و یا سعی می‌کنیم تا آن را به فراموشی بسپاریم.
سنگ قبر آخرین سنگی است که در بنای زندگی یک فرد زده می‌شود؛ با نام او که بر آن حک شده و تاریخ تولد و وفاتش. همه ما انسانها در برابر مرگ کاملا عاجز و ناتوان هستیم.
هدف از بشارت انجیل دعوت ما به صلح و آشتی با خداست؛ خدایی که ما -با انتخاب شیوه زندگی خود – با او از در دشمنی درآمده و از او دور هستیم. ما خود را از همه برکات ...
کسی که در پی اندوختن ثروتی هنگفت باشد نه تنها این کارش نشانه بی‌ایمانی به خداست -که قول داده نیازهای او را فراهم کند- بلکه در دام طمع گرفتار شده، حکم دهم شریعت را زیر پا گذاشته و از ثروت برای خود خدایی ذهنی ساخته است.
باید پرسید به چه دلیل خداوند به دعای عده‌ای پاسخ نمی‌دهد؟ چرا وقتی ایشان به تکرار و با صدای بلند نزدش فریاد برمی‌آورند هرگز پاسخی دریافت نخواهند داشت؟ درحالیکه خداوند زنده همیشه دعای ایمانداران خود را در زمان مناسب و مطابق حکمتش پاسخ می‌دهد؛
این آیه از کتاب مقدس است که در آن خداوند پرسشی جدلی را مطرح می‌کند؛ هدف از ارایه آن تاکید بر نکته‌ای خاص است و نه انتظار دریافت پاسخ. نکته واضح این است که از یک منبع یا سرچشمه دو اصل متضاد صادر نمی‌شود؛ از خورشید تاریکی صادر نمی‌شود
این است کلام خدای واقعی و زنده که در کتاب مقدس آن را می‌یابیم؛ در اینجا حقیقتی بیان شده است که فرای انتظار ماست. ما گمان داشتیم که همه پیامبران از سوی خدای زنده فرستاده شده‌اند تا بنی‌آدم را هدایت کنند نه اینکه به گمراهی بکشانند!
«آهنگر با تیشه می‌تراشد و آن را در زغال کار می‌کند و با چکش صورت می‌دهد. و با قوت بازوی خود آن را می‌سازد. او گرسنه شده نای از کف می‌دهد و آب ننوشیده به حال ضعف می‌افتد. با ریسمان چوب را اندازه می‌گیرد و با قلم نشانه می‌گذارد. با رنده آن را صاف می‌سازد [...]
«از آنجا که حکم مجازات برای عمل بد به سرعت اجرا نمی‌شود، به این دلیل دل بنی‌آدم یک‌سره مصمم به ارتکاب بدی است» (جامعه ۸: ۱۱) نویسنده این سطور در خانواده‌ای نمازخوان بزرگ شده و خود نیز سالها نماز می‌خوانده و با حساسیت موضوع کاملاً آشناست. هدف از این نوشته به هیچ روی توهین [...]
