وقتی زندگیمان و این دنیا را می‌بینیم، آیا می‌توانیم منتظر آرامش یا صلح بادوامی باشیم؟ آیا صلحی ثابت هرگز وجود داشته؟ کشورهای مختلف بارها با یکدیگر پیمان آشتی امضا می‌کنند، امّا پس از چندی دوباره آن آرامش از بین رفته و جنگ شروع می‌شود. قرارداد هیچ وقت ضمانت صلح نیست.
هر روزه بسیاری از جنگ و ناآرامی کشور خود با زحمت به جایهای دیگر فرار کرده و درخواست پناهندگی می‌کنند. هزاران ایرانی از ایران به کشورهای دیگر برای آرامش زندگی مهاجرت کرده‌اند. امّا سؤال این است، آیا آن آرامش را پیدا کرده‌اند؟ آیا در این کشور و محلی که زندگی می‌کنید آرامش زندگی بین مردم وجود دارد؟ آیا در خانۀ خود و دیگران صلح پیدا می‌شود؟ طلاق و جدایی و سواستفاده از کودکان تقریباً در همه‌جا دیده می‌شود. پس صلح و آرامش واقعی کجاست؟
در دنیای اطرافمان آرامش و صلح واقعی نیست. ولی در درون خود چه؟ آیا آرامش قلب را دارید؟ شاید به دیگران لبخندی نشان داده، می‌گوییم که زندگیمان حالا آرام است. امّا در زمان تنهایی با خود چه می‌گویی؟ خداوند در کتاب‌مقدس می‌گوید، کسانی هستند که به خود و دیگران می‌گویند:«سلامت، سلامت، درحالتی که سلامتی نیست.»(۱) آیا شما اینطور هستید؟ آرامش و صلح وانمودی هیچ‌وقت شما را به طور دائمی و پایدار راضی نگه نمی‌دارد.
جنگ و ناآرامی از وقتی شروع شد که ”آدم“ در بهشت گناه کرد. و تمامی بشر و اقوام بعد از او از آن به بعد، هم با خدا و هم با یکدیگر جنگ کرده، ناآرام هستند. سرچشمۀ اصلی مشکلاتمان این است. خداوند می‌گوید: «همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا کوتاه می‌آیند.»(۲) آن کلمۀ «همه» یعنی هر یک از ما انسانها. هیچ‌کس به آن درجۀ بالا – یعنی بی‌گناهی و معصومیت – نرسیده است. بدون خدا هیچ راهی برای صلح و آرامش نیست. بعضی سعی می‌کنند با کارهای دینی و یا کارهای نیک و خیر با خدا صلح کنند و آرامش قلب پیدا کنند. امّا هر کاری که ما بکنیم کافی نیست. خدا دوباره می‌گوید:«همۀ اعمال پارسای ما مانند کُهنه‌های چرکین می‌باشد.»(۳) و این اعمال در دید خدا هیچ ارزش ندارد.
پس از کجا آرامش را بیابیم؟ خداوند راهی را به وجود آورده تا با او به وسیلۀ خداوندْ عیسی مسیح پارسا شویم. خواست خدا از پارسایی و عدالتِ کامل، کاملاً در عیسیِ خداوند برآورده شده. عیسی در این جهان آمد و به صلیب رفت و جان داد تا برای سزای گناه فدیّه شود و قرض گناهکاران را بپردازد. وی خود گناهکار نبود و نمی‌توانست گناه کند، ولی او را «در راه ما گناه ساخت.»(۴)و نتیجۀ آن این شد، که او «به خونِ صلیبش صلح را پدید آورد.»(۵)
این صلح در خداوندْ عیسی مسیح برای آنانیست که به وی ایمان آورند. کتاب‌مقدس در مورد قدوسیت خداوند چنین می‌گوید: «چشمان تو پاکتر است از اینکه به بدی بنگری»(۶) و ما همه گناهکاریم. گناهانمان باید شسته شود تا اینکه آرامشِ در مسیح را حس کنیم. هیچ روان‌پزشکی دارویی برای علاج ما ندارد. بلکه خدا گفته که: «خون پسرش عیسی مسیح ما را از هر گناه پاک می‌سازد.»(۷) شما باید اینک از این مژده سود برده و با نیروی پاکسازی خون مسیح که برای گناهکاران فدا شد روحت را پاک سازی. خیلی مردم از سرتاسر دنیا این را در مسیح تجربه کرده‌اند، و شما نیز می‌توانید. چگونه؟ کتاب‌مقدس پاسخ می‌دهد: «به خداوند عیسی مسیح ایمان آور که تو و اهل خانه‌ات نجات خواهید یافت.»(۸) هیچ اندازه رفتن به کلیسا یا جایهای مذهبی و اعمال نیک، گناهان شما را نمی‌شوید. فراموش نکن که، تمام کارهای پارسای ما در دید خدا مانند کُهنه‌های چرکین می‌باشند.
تنها زمانی که به خداوندْ عیسی مسیح برای پاک کردن گناهانتان با ایمان روی کرده و از گناهانتان توبه کنید، می‌توانید از آن آرامش خداوند لذت برید. سپس دیگر روحتان در صلحِ مسیح راضی خواهد بود. وقتی به مسیح ایمان آورید دیگر می‌توان گفت: «چون به سبب ایمان پارسا شمرده شدیم، به وسیلۀ خداوندِ ما عیسی مسیح با خدا صلح داریم.»(۹) خداوندی که عیسی را از مرگ رستاخیز کرد شما را دعوت می‌کند تا با او خود را آشنا سازی و در صلح باشی.
«و حال در مسیحْ عیسی، شما که قبل از این دور بودید با خون مسیح نزدیک شده‌اید. زیرا که او صلح ماست…»(۱۰)
«و آرامش خدا که مافوق همه درک است، دلها و ذهنهای شما را در مسیحْ عیسی محفوظ خواهد داشت.»(۱۱)
مسیح گفت: «آرامش برای شما می‌گذارم، آرامش خود را به شما می‌دهم. نه چنانکه جهان می‌دهد، من به شما می‌دهم. دلِ شما مضطرب نشود و تراسان نباشد.»(۱۲)
(۱) ارمیا ۱۴:۶ (۲) رومیان ۲۳:۳ (۳) اشعیا ۶:۶۴ (۴) ۲ قرنتس ۲۱:۵ (۵) کلسیان ۲۰:۱ (۶) حبقّوق ۱۳:۱ (۷) ۱ یوحنا ۷:۱ (۸) اعمال ۳۱:۱۶ (۹) رومیان ۱:۵ (۱۰) افسسیان ۲:۱۴-۱۳ (۱۱) فیلیپیان ۷:۳ (۱۲) یوحنا ۲۷:۱۴
نوشته شبان پ. م.