شاید که خواننده در حال حاضر به خداوند عیسی مسیح ایمان دارد. امّا این به خودی خود هیچ مدرکی از این نیست که او از سر نو متولد شده و مسافر آسمان هست. عهد جدید به ما خبر داده که «بسیاری چون معجزاتی را که از او صادر می‌گشت دیدند، به اسم او ایمان آوردند. لیکن عیسی خویشتن را بدیشان مُؤتَمِنْ نساخت، زیرا که او همه را می‌شناخت.» (یوحنا ۲: ۲۳- ۲۴) «چون این را گفت، بسیاری بدو ایمان آوردند» (یوحنا ۸: ۳۰) ولی آیه ۵۹ نشان می‌دهد که کمی بعد از این همین افراد آماده بودند تا او را سنگسار کنند! «بسیاری از سرداران نیز بدو ایمان آوردند [نه تنها درباره او بلکه به او ایمان آوردند]» (یوحنا ۱۲: ۴۲). آه! امّا ببینید که بلافاصله بعد از آن آمده، «امّا به‌سبب فریسیان اقرار نکردند که مبادا از کنیسه بیرون شوند. زیرا که جلال خلق را بیشتر از جلال خدا دوست می‌داشتند» (یوحنا ۱۲: ۴۲- ۴۳) – چه مدرک شفافی که نشان می‌دهد که ایشان از عمل نجات دهندۀ خداوند در جان خود خبری نداشتند: با این حال باید ایشان را یک شخص «ایماندار» به خداوند عیسی شناخت!
پس در مسیح هم ایمان نجاتبخشی وجود دارد و هم یک گونه ایمانی که نجات نمی‌بخشد. احتمالاَ اینک خواننده می‌گوید، ”امّا من می‌دانم که ایمان من همان ایمان اولی هست: من خود را مانند یک گناهکار گمشده شناختم، فهمیدم نمی‌توانم برای پذیرش خداوند عملی به انجام آورم، بنابراین بر کار تکمیل یافتۀ پسر او – عیسی مسیح – ایمان دارم.“ آه! دوست من، دل انسان خیلی فریبنده است (ارمیا ۱۷: ۹) و شیطان بسیاری را حیله کرده (مکاشفه ۱۲: ۹). چون این موضوع خیلی خطرناکی هست، برای همین واجب است که در این مورد مطمئن باشیم. فقط یک احمق به خود تلقین می‌کند که ”این موضوع مهم نیست و جای تردیدی ندارم“ با اینکه همۀ زندگی او بر این بستگی دارد.
همچنین احتمالاَ بسیاری از خوانندگان ادامه داده و می‌گویند که ”اما من می‌دانم که ایمانم در مسیح خالص است و ایمانی نجاتبخش می‌باشد، زیرا که وابستۀ کلام خداست.“ دوستان عزیز، دیگرانی که همانند شما از این مطمئن بودند، اینک در جهنم به سر می‌برند! بگذارید از شما بپرسیم، آیا ایمان خود را با کتاب مقدس سنجیده‌اید؟ آیا بخود آن زحمت را داده‌ای تا بسنجی که ایمان تو همراه با آن شهادتهاییست که همیشه با ایمان نجاتبخش همراه هستند؟ ایمان نجاتبخش چیزی خارق العاده می‌باشد، و با خود ثمرات خارق العاده‌ای را بوجود می‌آورد. آیا این در شما حقیقت دارد؟ آیا این پرسش‌ها تا حدی شما را گیج کرده است؟ پس بگذارید تا بیشتر توضیح دهیم.
ایمان پاک
در اعمال رسولان ۱۵: ۹ می‌خوانیم، «محضِ ایمان دلهای ایشان را طاهر نمود» با انجیل متی ۵: ۸ و رسالۀ اول پطرس ۱: ۲۲ مقایسه کنید. یک دل طاهر یافته دلیست که از تمام بت‌های ناپاک تطهیر یافته و به هدفی خالص بازگشت کردید (اول تسالونیکیان ۱: ۹). آن دل خالص از تمام چیزهای گناه آلود بیزار بوده، و تمام چیزهای پاک را دوست دارد. یک دل خالص دلیست که از دوستی با تمام چیزهای شریر پاک شده است.
ایمان با محبت
یکی دیگر از خصوصیات ایمان نجاتبخش این است که با «محبت عمل می‌کند» (غلاطیان ۵: ۶). ایمان اصول اساسی است که با آن، فردِ مسیحی برای خدا زندگی می‌کند، با ایمان در مسیر اطاعت قدم بر می‌دارد، با ایمان در مقابل شیطان مقاومت کرده و جسم را انکار می‌کند. و این ایمان بخاطر ترس نیست، بلکه بوسیلۀ «محبت» است. آیا بطور کامل این ایمان با محبت عمل می‌کند؟ در این زندگی، نه، اما در واقع و در اصل، بله.
ایمان آسمانی
«زیرا آنچه از خدا مولود شده است، بر دنیا غلبه می‌یابد؛ و غلبه‌ای که دنیا را مغلوب ساخته است، ایمان ما است» (رسالۀ اول یوحنا ۵: ۴). خداوند چشمان مسیحی را گشوده تا بی ارزشی و پوچی هر چیزی را که این دنیا به ما ارائه می‌کند را ببیند. و خداوند دل او را با چیزهای آسمانی و روحانی خشنود کرده و دلش را از دیگر چیزهای دنیوی پس می‌گیرد.
حالا خوانندۀ گرامی، آیا یک چشمه با آبی که از آن می‌جوشد شناخته نمی‌شود؟ همچنین ماهیت ایمان تو با آنچه که از آن بروز می‌یابد سنجیده خواهد شد. آیا تو از بیزاری از فرمان‌های الهی و بی رغبتی از پاکی خدا نجات یافته‌ای؟ آیا از فخر و غرور، از طمع، از شکایت کردن و شایعات نجات یافته‌ای؟ مسیح نمرد تا اینکه فقط بخشش گناهانمان را بدست آورد و ما را به آسمان ببرد، در حالی که دل ما به چیزهای این زمین متسل بماند. نه، او زندگی کرد و مرد تا روحش مردم خود را در حیات جدیدی زنده گرداند، و ایشان را به خلقت تازه‌ای تبدیل کند، و باعث شود که ایشان مانند مسافری در این دنیا باشند و نه به عنوان مقیم آن، ولی مانند کسانی که در دلشان از این دنیا به دنیای دیگری رفته‌اند.
اما آیا در عهد جدید نمی‌خوانیم که، «به خداوند عیسی مسیح ایمان آور که تو و اهل خانه‌ات نجات خواهید یافت» (اعمال رسولان ۱۶: ۳۱)؟ بله، اما توجه کن که رسولان به آن زندانبان نگفتند که ”بر عمل تکمیل یافتۀ خداوند عیسی مسیح اعتماد کن“، در عوض، ایشان به شخص مسیح اشاره کردند. ایشان نگفتند، ”به نجات دهنده یا منجی ایمان آور“، بلکه «به خداوند عیسی مسیح.» ایمان نجاتبخش لزوماَ در شخص باعث انکار گناه و سروری خود می‌شود، آن باعث می‌شود تا ما آن سلاح‌های مبارزه بر علیه او را بیافکنیم، و متیع حکومت و یوغ او شویم. و قبل از اینکه یک شخص گناهکار به آن مکان آورده شود، یک معجزۀ فیض باید در درون او انجام شود. ایمان نجاتبخش یعنی تسلیم کامل از تمامی زندگی و جان من به خداوندی و سروری مسیح است: «اوّل خویشتن را به خداوند … دادند» (رسالۀ دوم قرنتیان ۸: ۵). آیا تو خود را به او داده‌ای؟ آیا واقعاَ داده‌ای؟